Afgelopen jaar was er in Parijs weer overleg tussen ruim 190 landen over het klimmaat verandering wereldwijd. Belangrijkste aandacht punt voor de EU was: Temperatuurstijging van twee tot anderhalf graden wereldwijd tegen gaan. West Europese landen willen vastleggen dat de uitstoot van CO2 in de komende 15 jaar zakt naar 40 procent lager dan in 1992 werd gemeten. Voor een aantal Oost-Europese en Afrikaanse landen ligt dit punt erg gevoelig. Zij zijn financieel minder in staat om allerlei aanpassen te kunnen doorvoeren. (http://www.telegraaf.nl/buitenland/24870630/__Verdrag_aangenomen__.html)
Hoofdpunten Klimaatverdrag:
Het verdrag treedt in werking als het door minimaal 55 landen goedgekeurd is die verantwoordelijk zijn voor minimaal 55 procent van de totale CO2-uitstoot op onze aarde. In het verdrag zijn de volgende punten opgesteld:
- Doel stijging van de uitstoot van broeikasgassen verminderen. Rond 2050 moet er een evenwicht zijn tussen alle uitstoot van broeikasgassen en het vermogen van de natuur om ze te absorberen.
- De wereldwijde stijging van de temperatuur moet in 2100 beperkt zijn tot 2°C vergeleken met het niveau van vóór de opkomst van de industrie tijdsperk. Er wordt gestreefd om die stijging met 2°C te verlagen naar 1,5 graad.
- Rijke ontwikkelde landen moeten ontwikkelingslanden met geld helpen hun uitstoot te verminderen. Elk jaar moet de rijkere landen 91 miljard euro beschikbaar stellen voor andere landen die financieel zelf niet in staat zijn om dit plan te bekostigen. Welke landen in welke categorie minder ontwikkeld vallen (hoe de nieuwe ‘lijst’ eruit gaat zien) daarover bestaat helaas nog geen duidelijkheid over. De bedoeling is om voor 2020 hier een lijst van te hebben.
Elke vijf jaar wordt het klimaatbeleid van alle landen geëvalueerd. Alle landen krijgen een paar jaar de tijd om hieraan te werken.
Wat voor gevolgen heeft dit voor energiecentrales
Energiecentrales en grote bedrijven uit 31 landen binnen Europa (ook Nederland) hebben ‘rechten’ gekregen om tot een bepaalde grens broeikasgassen uit te stoten. Wanneer een Energiecentrale of bedrijf daar overheen, dan moet het bij een ander bedrijf rechten kopen (soort boete). Blijft een bedrijf onder de grens, dan kan het overtollige rechten doorverkopen. Een bedrijf dat veel CO2 uitstoot, moet daarvoor betalen. Steeds meer Energiecentrales zoeken daarom ook mogelijkheden om groene stroom ontwikkelen zowel voor hun zelf en voor zijn klanten. Op www.gaslicht.com kun je een overzicht zien van alle groene leveranciers.